آقای علیاکبر ولایتی در برخی مقالات منتشرشده در سایت رسمی خود، تلاش کردهاند نقش دیپلماسی را در ناکام گذاشتن اجلاس سران غیرمتعهد در بغداد، پررنگتر از اقدام خلبانان نیروی هوایی نشان دهند… ایشان… نقش عملیات هوایی و جانفشانی شهید دوران را نادیده گرفته یا کمرنگ جلوه دادهاند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از ایبنا، شهید عباس دوران، از خلبانان مشهور نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، در سال ۱۳۲۹ در شیراز به دنیا آمد. با آغاز جنگ ایران و عراق، او به یکی از نیروهای کلیدی در اجرای عملیاتهای هوایی تبدیل شد و نقش فعالی در حملات عمقی به خاک عراق ایفا کرد.
در تیرماه ۱۳۶۱، در آستانه برگزاری اجلاس سران کشورهای غیرمتعهد در بغداد، ایران برای اثبات ناامنی پایتخت عراق تصمیم گرفت تأسیسات حیاتی بغداد را هدف قرار دهد. در همین راستا، مأموریت بمباران پالایشگاه «الدوره» به عباس دوران و دو خلبان دیگر واگذار شد. این پالایشگاه یکی از مهمترین مراکز اقتصادی عراق بود که در نزدیکی پایتخت قرار داشت.
عباس دوران با عبور از سامانههای پدافندی بغداد، موفق شد پالایشگاه را بمباران کند. اما در مسیر بازگشت، جنگندهاش مورد اصابت قرار گرفت. کمکخلبان نجات یافت، اما عباس دوران در کابین ماند و در همان منطقه به شهادت رسید. شهادت او پیام روشنی به جامعه جهانی بود: بغداد امن نیست. درنتیجه، اجلاس به دهلینو منتقل شد و نام عباس دوران برای همیشه در تاریخ دفاع هوایی ایران ماندگار شد.
به مناسبت سالگرد شهادت خلبان عباس دوران، با مهدی بابامحمودی، از پژوهشگران و محققان نیروی هوایی در عرصه ادبیات دفاع مقدس، گفتوگویی انجام دادیم.
چرا شهید عباس دوران برای ما اینقدر مهم است و چرا به شخص ایشان این همه پرداخته شده است؟
اهمیت شهید دوران را اگر مطالعه بفرمایید، جواب خیلی مفصل و مشهورش در کتاب «ناصر ایجکت نکن» آمده که چرا شهید دوران از این جهت که در عملیات انهدام پالایشگاه الدوره بغداد برای برهم زدن اجلاس سران غیرمتعهد هواپیمایش مورد اصابت قرار گرفت، مهم است. او در آن شرایط میتوانست اسیر شود، اما اسارت را نپذیرفت و شهید شد. این انتخاب باعث شد که او نسبت به دیگران متمایز باشد. البته اسارت ننگ نیست، چون خیلی از خلبانان ما اسیر شدند و ما به آنها افتخار میکنیم؛ آنها هم شجاع بودند و در خاک دشمن اسیر شدند.
یکی از ویژگیهای ویژه شهید دوران نسبت به دیگران همین تصمیم او در آن لحظه بحرانی بود. دومین ویژگی مهم، اقدام شجاعانه محمود اسکندری بود که در همان عملیات با موفقیت اجلاس سران را برهم زدند؛ کاری که وزارت امور خارجه با تمام تلاشها و رایزنیها نتوانست انجام دهد.